Dag 16: Maui Whale Watching

Vandaag is het dan zover, we gaan erop uit om walvissen te zien. De bultruggen leven in de zomer in Arctische gebieden zoals Alaska, daar grazen ze en komen voor de winter maanden naar de eilanden van Hawaii om te overwinteren, tussen november en half mei. De meeste walvissen die je hier dan ziet zijn vrouwtjes en jonge kalfjes. De dieren komen hier, paren in deze periode en werpen er ook hun jongen. In dit ondiepe water zijn ze veilig voor bv orca's maar er is niet veel te eten voor ze. Vandaar ook dat het water zo helder is.

We zitten in de haven van Lahaina en zijn aan het wachten op onze boot. En we zijn keihard aan het duimen dat we dus de bultruggen gaan zien / vinden. Het is namelijk al einde van het walvisseizoen en de meeste dieren zijn alweer terug naar Alaska. De kans dat we iets gaan zien is erg klein maar we houden de moed erin en die dieren hebben geen kalender dus wie weet is er een die *vergeten* is te vertrekken ;o)

Als onze boot de haven binnenkomt wordt een rij gevormd om aan boord te gaan. Amerika is een beetje een tuttig land en alles gaat via rijtjes en controle. Wij zijn dat als Europeaan niet zo gewend en kunnen echt wel zelfstandig op een boot stappen. Maar nee hier gaat dat echt anders. We zijn een van de eerste die in de haven waren maar zijn niet voor het dok gaan zitten dus als we willen inchecken staat er inmiddels al een giga rij en moeten we helemaal achteraan aansluiten. Het gevolg is dat als je aan boord gaat je dus geen ideale plek meer hebt. Er wordt wel meteen geroepen dat iedereen MOET zitten als we de haven uit zullen varen want, zoals dat steeds herhaald wordt, dat is de law! Je hoeft daarna niet meer op je plek te blijven dus dat valt dan alweer mee ;o) Maar goed, een tijdje later zitten aan boord en gaan we dan eindelijk de haven uit!

Vanaf het water mooie beelden van het eiland *ons* eiland Maui waar we nu al van houden.. De weercondities zijn fantastisch, ruim 30 graden, strak blauwe lucht en een matige wind. We hebben weer genoeg drinken mee want uitdrogen is zo gebeurd en doordat de zon vrij spel heeft gaan we toch, ondanks insmeren, lekker verbranden.

Er gebeurt een poosje niks bijzonders, we krijgen wat uitleg en de kapitein vertelt dat de rit vóór ons succesvol was en ze toen 2 a 3 walvisen hebben gezien. We gaan naar die plek toe en hopenlijk hangen ze daar nog rond.

Het eerste zee beest wat we zien is een vliegende vis!!! Zoiets heb ik echt nog nooit gezien wat een bijzonder dier maar wat raar, dat vliegt gewoon en een flink stuk ook nog. Je verstand en waarnemings vermogen wordt danig op de proef gesteld want voor je door hebt wat je ziet is het dier al weer onder gedoken.

We hebben een bioloog aan boord van de Pacific Whale Foundation die vertelt de hele weg interessante weetjes en is ook erg enthousiast. Je kan ook alles vragen en veel mensen maken daar gebruik van. Tot er op eens wat activiteit zichtbaar wordt. De kapitein geeft een seintje en draait het schip in de richting van waar hij iets zag en ja hoor we zien er een en nee twee!!! We zijn nog 1,5 mijl van de plek en we zien ze opspringen en dan zie je de staart uit het water komen!!!!

We hebben een moeder en een kalf gezien op ongeveer 200 yard afstand dat is te ver voor foto's. Ik heb ze op film! Echt helemaal te gek. Inmiddels steekt er een zware wind op en is de oceaan te onrustig voor goed beeld. We zien nog activiteit van de blowholes maar te ver weg. Mensen worden ziek gezellig! Voor mij mag dit de hele dag duren!!! Als je op gegeven moment water ziet opspuiten uit het blowhole dan is de kans groot dat het dier gaat duiken. Ze kunnen dan een flinke tijd onder water blijven. De kans dat we deze twee dus nog terug zien is klein. Maar onze missie is geslaagd, we hebben walvissen gezien zo mooi zo groot echt absurd dit mee te maken. Ik voel de opwinding en dat smaakt naar meer. Toch beseffen we dat we erg veel geluk hebben gehad om nog iets te zien.

Maar de show is nog niet over we gaan met het schip nog naar een andere spot in de hoop daar nog wat te zien en al snel worden we vergezeld door een groep witsnuit dolfijnen. Zo fantastisch die dieren zwemmen naast de boot en ervoor en springen zo nu en dan flink op. De oeh en de ahhs zijn niet van de lucht. Ik maak wat filmpjes omdat het zo'n machtig gezicht is want ze zijn zo snel dat het moeilijk is ze te volgen met het foto toestel. Midas slaagt er in toch wat foto's te maken. Verder proberen we ook gewoon te kijken om niets te missen. Opeens drijft er ook weer een vliegende vis in allerlei prachige kleuren voorbij en die heb ik op film!

We varen weer een stukje en de tijd begint op te raken dus we gaan alweer terug richting haven. We kijken een tijdje over de reling van het de boot en ik zeg zo tegen Midas wat nou als er opeens hier naast de boot zo'n enorm dier opduikt... de ervaring leert dat ik dat soort dingen ook nooit moet zeggen want ja hoor plots op nog geen 50 meter naast de boot duikt er nog een walvis op!! Daarna achter de boot weer een kalf met moeder die even een flinke teug lucht innamen en daarna doken. Daardoor zagen we het hele dier tot aan de staart dat was zo mooi. Iedereen rennen over de boot hahaha. Mijn tenen zijn vertrapt maar ik heb ze heeel dichtbij kunnen zien!!

De biologe had er wel een verklaring voor, de moederdieren laten vaak de jongen *kennis* maken met de boten van mensen. Ze leren de jongen om te gaan met het gevaar wat zo'n boot kan veroorzaken. Deze organisatie neemt dus wel de afstand en gaat niet achter de dieren aan maar blijft gewoon dobberen en doet verder niks. Er zijn ook clubs met speedboten die echt gaan jagen op de dieren.

En wat denk je vlak bij de haven zien we er nog 1 !!! We hebben met deze trip zoveel walvissen gezien dat de mensen van de Pacific Whale Organisation zelf onder de indruk waren van de vele dieren die we op deze whale cruise hebben mogen zien. Het was voor ons in ieder geval een onvergetelijke ervaring!

We zijn de rest van de dag best onder de indruk van het gebeuren en doen ook niet zo heel veel anders dan de foto's kijken en filmpjes.


Coco is aan het schooien voor left-overs. Ze kan niet lezen dat dat niet mag.


Aan de haven een winkeltje met kentekenplaten van veel voorkomende namen en hun Hawaiiaanse equivalenten. Zoals deze.


Wachten op onze boot.


Weer komt er zo'n duikboot voorbij. Deze versie is trouwens alleen met glazen bodem. Er is een andere variant die echt duikt. Het eiland erachter is Lanai.


De Ocean Discovery waar we straks opgaan.


Georganiseerd door the Pacific Whale Organisation. De opbrengsten van deze tours worden goed besteed.


De inwendige mens moet natgehouden worden.


Zicht op Maui.


Hellen vraagt de kapitein uit.


En daar zien we de eerste bultrug walvis.




Een troep van zo'n 100 dolfijnen omringt het schip en zwemt mee op de boeggolf.






Terug naar de haven zien we in de verte weer wat activiteit.


En plots duikt deze dame op naast het schip. De walvissen mogen niet dichter benaderd worden daan 100 yards maar niets houdt de dieren tegen om ons zo dichtbij te benaderen.


Een zeer geslaagde tour. Het is lastig om ze goed op de foto vast te leggen.